Η κυρία μου είναι τόσο απασχολημένη με τα χαρτιά της τον τελευταίο καιρό που με το ζόρι μου ρίχνει ένα βλέμμα. Έχει να γράψει "οδηγίες προς ναυτιλομένους", να ετοιμάσει κάπου 10 εργασίες για παρουσιάσεις και διάφορα κείμενα για περιοδικά ("πώς να μαδάτε τα φρύδια σας χωρίς να πονάτε", "μικρά μάτια - μεγάλη ψυχή", "η φλυαρία ως προσόν" κλπ.). Όταν έρχεται από τη δουλειά, βγαίνει στο μπαλκόνι, μου λέει ένα "Τζιτζικούλη μου τι κάνεις?" εκεί που κρέμομαι και εξαφανίζεται στα ενδότερα και στα επιστημονικά βιβλία της. Βέβαια αυτή δε γνωρίζει ότι τις περισσότερες φορές την ακολουθώ στη δουλειά και ξέρω όλα όσα συμβαίνουν με το νι και με το σίγμα...
Όπως για παράδειγμα τις προάλλες.Στιγμιότυπο 1.
Ακολουθεί επεξηγηματική Παρένθεση.
Συνάδελφοι της κυρίας μου είναι ο Παχουλός Κύριος και η Ξανθιά Κυρία. Πριν από 20 χρόνια που η κυρία μου πρωτοπήγε (κοριτσάκι) στη δουλειά αυτή, τους βρήκε εκεί, 20 χρόνια νεώτερους και ίδιους σε κιλά. Παχουλός ο μεν, Ξανθιά η δε. Μαζί τους ήταν από τότε και το Διευθυντικό Στέλεχος, ίδιο και απαράλλαχτο στη γκρίνια. Την Dream Team συμπλήρωνε ο Γεροντοκόρος Κύριος με το Βαμμένο Μαλλί που τότε ήταν ο Γεροντοκόρος Κύριος με το Άβαφο Μαλλί. Έξω από το χώρο των γραφείων του τμήματος που δουλεύουν όλοι, βρίσκεται ένα μεγάλο γραφείο με χώρους για βιβλιοθήκες και δύο μικρότερα γραφεία όπου κατοικοεδρεύουν ο Παχουλός Κύριος με την Ξανθιά Κυρία. Είναι λίγο απομονωμένοι είναι η αλήθεια αλλά μήπως βρίσκονται και καθόλου στα γραφεία τους? Όλο μες τα πόδια των υπολοίπων γυρίζουν. Κλείνει η παρένθεση.
Η Ξανθιά Κυρία είναι φανατικοτάτη αντικαπνίστρια παρότι στο σπίτι της σχεδόν καλλιεργούνται καπνόδεντρα. Ο καθείς βγάζει τα απωθημένα της εξουσίας εκεί που μπορεί και εκεί που τον παίρνει. Ο Παχουλός Κύριος πάλι είναι σύζυγος ενός Κερβέρου ονόματι Κίρκας. Εννοείται ότι επί βασιλείας Κίρκας το κάπνισμα απαγορεύεται δι΄ αποκεφαλισμού. Ο φουκαράς Παχουλός Κύριος δεν είναι συνειδητός καπνιστής. Του αρέσει να κάνει ένα δύο τσιγαράκια το πρωί, συνήθως με την κυρία μου, τετ α τετ κουβεντιάζοντας και καλαμπουρίζοντας. Υπάρχει στο χώρο της δουλειάς τους ένα μικρό δωματιάκι με ντουλάπες όπου συνήθιζαν να καταφεύγουν τα πρωινά και να ξεσαλιάζουν. Ο Παχουλός Κύριος καπνίζει επίσης στις υποχρεωτικές υπερωρίες του (βλέπουμε όλοι τις γόπες ανάποδα στη λεκάνη της τουαλέτας) και όποτε αγχώνεται, συνήθως όταν πρέπει να πάρει μόνος του μια απόφαση... Κατά τα άλλα μπορεί να μην καπνίσει για μέρες.
Τώρα με τον καινούργιο νόμο της απαγόρευσης του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους αναδύθηκε το πρόβλημα. Πού θα γινόταν το πρωινό τσιγάρο? Ο Παχουλός Κύριος πέρασε μια κρίση. Σκεπτόταν πυρετωδώς και συσκεπτόταν με την κυρία μου καταστρώνοντας επιτελικά σχέδια. Το επόμενο πρωί αποσύρθηκαν στο γραφείο του Παχουλού Κυρίου και οργίασαν. Ο Παχουλός Κύριος κατασκεύασε ένα αυτοσχέδιο τασάκι από χαρτιά βρεγμένα και επιδόθηκε στο πάθος του! Άνοιξαν μετά τα παράθυρα και έφυγαν ως Αγνές Παρθένες για το Μεγάλο Γραφείο της συνύπαρξης όλων. Κατέπλευσε σε λίγο η Ξανθιά Κυρία ημιέξαλλη και απευθυνόμενη στον Παχουλό Κύριο : "Ιορδάνη μου, δεν το πιστεύω ότι κάπνισες μέσα στο γραφείο! Πώς μπόρεσες! Ξέρεις πόσο με ενοχλεί και ξέρεις επίσης ότι πλέον απαγορεύεται. Σε παρακαλώ να μην το ξανακάνεις!". Η Ξανθιά Κυρία είχε διάχυτα πουά εκνευρισμού στο πρόσωπό της. Ο Παχουλός Κύριος πήρε με μιας ένα απορημένο, έκπληκτο και αθώο ύφος. "Τζέλλα μου", φώναξε πνιγμένος στο δίκιο, "δεν ήμουν εγώ. Εγώ δεν καπνίζω πο-τέ μέσα στο γραφείο! Από κάτω έρχεται ο καπνός. Βγαίνουν έξω από τα γραφεία τους οι αποκάτω, για να καπνίσουν στον περίβολο και ο καπνός ανεβαίνει και μπαίνει από το ανοιχτό παράθυρο! Γι αυτό σου μυρίζει!!"
Ένα βήμα πριν την αποπληξία, η Ξανθιά Κυρία αποχώρησε ουρλιάζοντας "για χαζή με περνάς?". Ο Παχουλός Κύριος και η κυρία μου μεταμορφώθηκαν αμέσως σε Μωρές Παρθένες και σκορπίστηκαν σε δουλειές. Οι άλλοι συνάδελφοι ξεράθηκαν στα γέλια μια και γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις. Ήταν μια ακόμη ευχάριστη μέρα, προσφορά του Παχουλού Κυρίου.
Στιγμιότυπο 2.
Ο Παχουλός Κύριος είναι παχουλός το δίχως άλλο και η σύζυγος Κέρβερος - Κίρκα προσπαθεί να τον αδυνατίσει. Του φτιάχνει κάθε μέρα καλοκύθια βραστά και φιλέτα κοτόπουλου. Ο Παχουλός Κύριος φαινομενικά πειθαρχεί αλλά ελπίζει στην καλοσύνη των ξένων που λέει και το βιβλίο. Μια μέρα λοιπόν, κάποιος έφερε στη δουλειά κουλουράκια. Έπεσε μέσα στο κουτί σαν την ακρίδα. Σε κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο και το σηκώνει μασουλώντας.
- Ναι? φωνάζει πετώντας από το στόμα ψίχουλα εδώ κι εκεί.
Απάντησε από την άλλη άκρη η Θεία Δίκη με την αγριεμένη φωνή της Κίρκας.
- Ιορδάνηηηη, πάλι τρώωωωως????
Και έρχεται αμέσως η απάντηση από έναν άκρως θιγμένο Παχουλό Κύριο.
- Όχι, βρε παιδί μου!! Το σάλιο μου κατάπινα!!!
Μεγαλειώδες!
Αν δεν είχαμε τον Παχουλό Κύριο, ώρες ώρες θα είχαμε οδηγηθεί στην τρέλα, λέει συχνά η κυρία μου και μάλλον έχει δίκιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου