Σα να μην έφταναν οι υπόλοιπες τρέλες της οικογένειας τις οποίες έχω κληθεί κατά καιρούς να αντιμετωπίσω, τώρα τελευταία προστέθηκε και μια καινούργια. Τα εορταστικά πάζλ.
Όλα ξεκίνησαν τα περασμένα χριστούγεννα που το κανονικό μου αφεντικό κουβάλησε στο σπίτι ένα παζλ με 1000 κομμάτια. Ήταν μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του Παρισιού. Σαν κατασκευή ήταν δύσκολη με τόσα γκρι, μαύρα και άσπρα χρώματα. Τα χριστούγεννα πέρασαν με τον κύριο μου, το κανονικό μου αφεντικό, εμένα και τον μικρό Ντίντη ξαπλωμένους στα χαλιά να φτιάχνουμε επί σειρά ημερών το παζλ.
Όλα ξεκίνησαν τα περασμένα χριστούγεννα που το κανονικό μου αφεντικό κουβάλησε στο σπίτι ένα παζλ με 1000 κομμάτια. Ήταν μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του Παρισιού. Σαν κατασκευή ήταν δύσκολη με τόσα γκρι, μαύρα και άσπρα χρώματα. Τα χριστούγεννα πέρασαν με τον κύριο μου, το κανονικό μου αφεντικό, εμένα και τον μικρό Ντίντη ξαπλωμένους στα χαλιά να φτιάχνουμε επί σειρά ημερών το παζλ.
Κάποτε το τελειώσαμε και έκτοτε παρέμενε φτιαγμένο στο χαλί του δωματίου του κανονικού μου αφεντικού να σκοντάφτουν όλοι επάνω του και να το βρίζουν. Είδε και απόειδε η κυρία μου το φορτώθηκε και πήγε να το κάνει κάδρο να ξεμπερδεύει. Το προόριζε για το φοιτητικό σπίτι της Πάτρας. Στα μισά της σκάλας το παζλ διαλύθηκε μερικώς και το ξανάφερε πίσω μουρμουρίζοντας και ειδοποιώντας το Ντίντη να έρθει να το επισκευάσει.
Μετά ρωτήσαμε την Καδρού να μας πει πώς να το μεταφέρουμε με ασφάλεια στο μαγαζί της. Μας είπε και το γυρίσαμε ανάποδα, το κολλήσαμε σε εφημερίδα και της το πήγαμε. Έτσι, οι κόποι των χριστουγέννων έγιναν κάδρο.
Τη Μ. Παρασκευή το απόγευμα η κυρία μου πήρε το Ντίντη και πήγαν σε ένα μεγάλο μαγαζί με παιχνίδια για να χαζέψουν και να του αγοράσει το πασχαλινό δώρο του.
Το παιδάκι ήταν πολύ χαρούμενο. Πρώτα από όλα η κυρία μου το πήγε με το αυτοκίνητο και το παιδάκι που δεν είχε ξαναμπεί σε ΙΧ είδε την κατάσταση σαν μια μεγάλη περιπέτεια. Γι' αυτό το έκανε και η κυρία μου. Ήταν ευκαιρία να χαρεί ο Ντίντη όλο το πακέτο. Η κυρία μου σιχαίνεται το αυτοκίνητο και την οδήγηση. Προτιμά να περπατάει τεράστιες αποστάσεις παρά να υποστεί τη φρικτή ιστορία παρκάρω - ξεπαρκάρω - ψάχνω για νέο πάρκινγκ εκεί που πάω - υφίσταμαι τον κάθε παλαβό που κορνάρει - βιάζεται - κάνει σφήνες κλπ. Επειδή όμως το κατάστημα των παιχνιδιών είναι εκτός κίνησης και κοντά στο σπίτι μας αποφάσισε να χαρίσει στο παιδάκι την περιποίηση της ατομικής μεταφοράς!
Μετά είναι που ο Ντίντη ουσιαστικά μεγαλώνει χωρίς πατέρα και οι στιγμές που ευκαιρούν όλοι να ασχοληθούν μαζί του είναι μόνο στην περίοδο των γιορτών που περισσεύει κάπως ο χρόνος. Νονοί δεν υπάρχουν, χρήματα στην οικογένεια δεν υπάρχουν, τι φταίει το παιδάκι? Τι θα έχει να θυμάται από τα παιδικά του χρόνια? Τώρα όμως έχει να θυμάται... Εμένα ως αριστουργηματική σπιτική μελωδική νότα, την κυρία μου ως δασκάλα ελληνικών, τα αφεντικά μου ως αρσενικά πρότυπα, τη γιαγιά Σοφία ως ελληνίδα γιαγιά... Και όλους μας να φτιάχνουμε μαζί ένα εορταστικό παζλ!
Φέτος λοιπόν το Πάσχα ήρθε η ιδέα στην κυρία μου να απασχοληθούν όλοι με ένα καινούργιο παζλ. Το σκέφτηκε και λίγο ευρύτερα : θα την άφηναν ίσως λίγο ήσυχη στους κόσμους της. Ωφελιμιστικά ποιούσα επέλεξε ένα παζλ για το παιδάκι και ένα δικό της με προοπτική να κοσμήσει αργότερα ένα τοίχο της Επαύλεως! Έτσι κι έγινε.
Στρωθήκαμε όλοι στη δουλειά! Έγιναν βουναλάκια με χρώματα. Βρέθηκαν οι άκρες και οι γωνίες.
Το παζλ ανεπτύχθη στο σαλόνι και όλη η οικογένεια πλην Χόλιους ασχολήθηκε με την κατασκευή του. Βλέπετε στις φωτογραφίες το κανονικό μου αφεντικό με τον Ντίντη σε στιγμές δημιουργίας (και καλού, προσεγμένου, εορταστικού ντυσίματος για το κανονικό μου αφεντικό!). Όλοι περάσαμε από το χαλί, κατά κανόνα με τις πυζάμες μας.
Δεν έλειψε στιγμή η ψυχαγωγία από την κατασκευή!
Τρεις μέρες μας πήρε. Αν δεν ήμουν εγώ να τους ενισχύω με τα τραγούδια μου ακόμα στο περίγραμμα θα ήταν! Ανήμερα το Πάσχα, λίγο πριν στρωθεί το γιορτινό τραπέζι, ο Ντίντη έβαλε το τιμητικό τελευταίο κομμάτι!
Τι ωραία που ήταν! Και τι ωραίο παζλ που έγινε! Έτσι μου΄ρχεται να τρυπώσω μέσα στα τριαντάφυλλα και να μείνω εκεί για πάντα χωμένο μέσα στο ροζ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου