Πέρασε κι αυτό στα ψιλά. Θα μου πεις, με τόσα κοσμογονικά που γίνονται γύρω γύρω, η παγκόσμια ημέρα για τη διακοπή του καπνίσματος μας μάρανε. Δεν πειράζει, εγώ έχω χρέος να διαφυλάξω τις φωνητικές μου χορδές και να τοποθετηθώ υπέρ της διακοπής. Σας επισυνάπτω και ένα μικρό απόσπασμα από ένα κείμενο που βρήκα.
Σε μια χώρα όπως η δική μας που οι προειδοποιήσεις δεν πτοούν τη συνήθεια και το κάπνισμα κατάφερε να συνυφανθεί με τον ελληνικό τρόπο ζωής, η συνειδητή προσπάθεια διακοπής του καπνίσματος μοιάζει εξωπραγματική. Δεν πρέπει να είναι όμως. Σκεφθείτε μόνο την αλαζονεία της απάντησης υψηλόβαθμου στελέχους καπνοβιομηχανίας, παχυλά αμειβόμενου, όταν ρωτήθηκε εάν καπνίζουν στις συνεδριάσεις τους : «Δεν καπνίζουμε βρωμιές. Τις πουλάμε στους νέους, στους φτωχούς, τους μαύρους και τους κουτούς».
Πολύ μου άρεσε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου