17/4/09

ΕΥΧΕΣ, ΑΛΛΆ ΜΕ ΣΧΕΔΟΝ ΑΔΕΙΟΥΣ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΕΣ

Τα αποθέματα αισιοδοξίας εξακολουθούν να είναι μειωμένα αλλά δουλεύουμε εντατικά πάνω σε αυτό με την κυρία μου. Έχω βάλει τον εγκέφαλο της σε μια σκάφη και τον πλένω κανονικά. Τον τρίβω σε εκείνη την πλευρά - ξέρετε- που είναι κατσαρή και έτριβαν οι παλιές νοικοκυρές τα ρούχα για να φύγουν οι λεκέδες.
Με σχεδόν άδειους ταμιευτήρες αισιοδοξίας, το πεθερικό στρατοπεδευμένο στο σαλόνι για τις επόμενες 4 μέρες, τις εξετάσεις του κανονικού αφεντικού μου να πλησιάζουν, τα οικονομικά επιτελικά σχέδια της επαύλεως των Κουκουβάτων, τα διάσπαρτα ενοχικά συναισθήματα, τις αναζητήσεις και ένα σωρό άλλες αηδίες....έτσι κρατιούνται δεσμευμένα τα μυαλά.
Καλή ανάσταση σε όλους μας, καλή ανάσταση στην αισιοδοξία της παρούσης σελίδας. Μερικοί μερικοί καλό είναι να σκέφτονται ότι είναι γεροί και μόνο γι΄ αυτό πρέπει να είναι ευτυχείς. Και να μη γκρινιάζουν. Να γκρινιάζουν μόνο για αυτά που πιστεύουν ότι είναι κακώς κείμενα.
Καλή ανάσταση και χρόνια καλά! Μερικοί μερικοί καλό είναι να τα συνειδητοποιήσουν αυτά που εύχομαι γιατί με έχουν φέρει μέχρι εδώ. Θα τους παρατήσω γιατί βαρέθηκα να τους νουθετώ και να τους ανορθώνω νυχθημερόν. Ακούς κυρία μου? Μάζεψε τα μυαλά σου και να μην ξανακούσω για αποθέματα και πράσινα άλογα.
Νύχτωσε κιόλας και πάω να σκαρφαλώσω στην κούνια μου να κοιμηθώ. Αμάν! Κοντεύω κι εγώ να επηρεαστώ! Φιλιά σε όλες τις κανάρες της ανοιξιάτικης πλάσης και σε όλους εσάς!!!!